Osteopati

Osteopati, 1870’lerde Andrew Taylor Still tarafından geliştirilen, vücut fonksiyonlarını bütünsel olarak değerlendiren ve problemin kaynağını bulmayı amaçlayan bir tedavi yöntemidir. Osteopati, vücudun strüktürlerini (kemikler, kaslar, bağ dokular) ve işlevlerini dikkate alarak, organizmanın kendi iyileşme gücünü aktive etmeyi hedefler. Bu tedavi, manuel tekniklerle ağrıların hafifletilmesi, hareketliliğin artırılması ve vücut fonksiyonlarının dengelenmesi üzerinde yoğunlaşır.

Osteopati üç ana başlıkta incelenebilir:

1. Paryetal Osteopati: Kas-iskelet sistemi üzerine yapılan uygulamalardır, eklemler, kaslar ve bağlar üzerinde çalışılır.
2. Visseral Osteopati: İç organlar üzerinde yapılan tedavi yöntemleridir, organların fonksiyonlarını iyileştirmeye yöneliktir.
3. Cranial Osteopati: Kafatası ve beyin-omurilik sıvısının düzenlenmesine yönelik tedavilerdir.

Osteopati, vücudun fiziksel bütünlüğünü koruyarak sağlığı iyileştirmek için, bedenin tüm sistemlerini birbiriyle etkileşim içinde değerlendiren bir yaklaşımdır.